We hebben een paar erg leuke dagen gehad in Rome. Op de camping steeds bij het zwembad ontbeten (1 croissant en 1 koffie of thee) en het slapen in ons onderkomen ging ook wel goed. We ontmoetten op de camping Jos ook nog en Margaret & Jack en hun vrienden; erg leuk!

Op vrijdag zijn we met de trein en metro naar het centrum van Rome gegaan. Het was nog wel even zoeken waar het station was: grote weg over, vragen bij een bedrijf of we een treinkaartje konden kopen (nee, wij zijn niet het treinstation!). Alles in het Italiaans is best lastig. Maar gelukkig ontfermde een Engels sprekend Italiaans gezin zich over ons, en mochten we met hun meelopen naar de prachtige Trevi fonteinen. John had het behoorlijk in de rug, en het lopen over de keitjes deed hem veel pijn, daarom zouden we er niet een te lange dag van maken. We zijn nog naar de Spaanse trappen gegaan en Piazza del Popolo. Zijn in het museum Leonardo da Vinci geweest en hebben ons verbaasd over hoe inventief deze man was. Hij leefde van 1452 tot 1519, maar was zijn tijd ver vooruit. Hij heeft b.v. een parachute uitgevonden en een duikpak voor militaire doeleinden. Maar ook een voorloper van de auto, een robot en men dacht zelfs een fiets, maar daarvan denkt men dat het van een latere datum is en aan zijn documenten werd toegevoegd.

Het was erg warm, dus hebben we een kleine coup met vruchten gekocht op een terrasje (bijna €30, maar ja, je moet voelen dat je in Rome bent) en hebben heerlijk Italiaans ijs gegeten. Daarna weer terug naar de camping; dat ging aardig goed. Daar hebben we de fietsen en overtollige bagage afgeleverd bij Camino transport, voor vervoer naar Nederland. Het stond er heel vol met fietsen en bagage. De fietsen moesten gewoon buiten staan (niet eens op slot) en de bagage lag er ook maar wat; bij wel honderd andere tassen. De Italiaanse man die het regelde was boos: ik moest Camino transport bellen en zeggen dat ze het moesten halen, dit kon zo niet! Ik heb inderdaad met hun gebeld. Er waren veel meer fietsers gekomen dan verwacht en het kwam allemaal wel in orde. Wij zijn daar niet echt van overtuigd! Hopelijk krijgen we fietsen en bagage goed thuis, anders zou dat toch wel erg zijn. 'S avonds hebben we nog lekker een kleinigheid gegeten in het camping restaurant.

De volgende dag zijn we weer naar Rome gegaan. Ook dit keer ging het niet zo soepel want we hadden geen kleingeld meer voor een treinkaartje. Er stond op de machine dat hij wisselde, maar toen dat maar niet wilde ontdekten we dat hij niet meer dan €6 wisselgeld terug kon geven. Wij hadden briefjes van €20 en hoefden maar €3 te betalen. We probeerden te wisselen bij de paar mensen die er ook kwamen; nee helaas, lukte niet. Een aardigen vrouw liet ons op haar kaartje naar binnen zodat we de trein zouden kunnen pakken, maar dat was geen goed idee want we moesten overstappen op de metro (= door poortjes), en zonder kaartje ging dat niet. Uiteindelijk vroegen we een jong Duits stel. Nee dat lukte hun ook niet, maar ze betaalden het wel voor ons! Hartstikke lief! En heel toevallig zaten zij 's avonds toen wij terugkwamen (er was verder niemand op het perron) op het perron te wachten op de trein naar Rome. En zo konden we hun dus ook nog weer terugbetalen. Hoezo toeval?

We hebben eerst de Friezenkerk opgezocht (ligt pal aan het St. Pietersplein maar via een trap achter de eerste rij huizen, waardoor het daar een Oase van rust is) en hebben na het laten zien van ons stempelboekje, een Certificaat bemachtigd. Trots, trots! Het is een hele mooie kerk en omdat er na ons nog slechts 1 wandelaar kwam, liet de koster van de kerk ons allemaal mooie dingen zien, zoals de fundering van de oude kerk, uit het jaar 528. En we hebben de Kloostermoppen (Middeleeuwse stenen voornamelijk uit oude kloosters in Friesland) gezien die L. Damstra uit Joure aan de kerk heeft gedoneerd. En ook de heilige pelgrimstrap, waar de echte pelgrims soms kruipend naar binnen komen. En ook de plaat ter nagedachtenis aan Martinus Muskens, die het in 1989 voor bewoners uit de Lage Landen aan de zee, opnieuw mogelijk maakte om in deze kerk samen te komen en Eucharistie te vieren.

Daarna zijn we richting het Colosseum gaan wandelen. we kwamen daarbij over de 2 prachtige bruggen (waaronder Ponte San Angelo), en langs het Castel Sant' Angelo. Er waren allemaal kraampjes op de kade en er werd muziek gemaakt. Heel gezellig! John had vandaag niet zoveel last van zijn rug, dus het was een heerlijke tocht. Verder kwamen we nog langs het Pantheon (jammer, je kon er gratis even in, maar moest wel een dag van te voren reserveren), de prachtige tuinen van Piazza Venetia, het monument van Victor Emanuel II, en het Forum Romanum (opgravingen van wat eens het Centrum van Rome was). Net als van al die prachtige gebouwen en beelden, waren we ook hier erg van onder de indruk. Het Colosseum was ook al zo mooi gerestaureerd. We zijn er niet in geweest omdat het erg druk was.

Na een gezellig terrasje zijn we teruggekeerd naar de camping. Het was een prachtige dag, in een werkelijk prachtige stad; een dag waarin we natuurlijk lang niet alles konden zien. Misschien ooit nog een stedentrip van een paar dagen naar Rome? We hebben nog gezellig gegeten op de camping en onze fietsvrienden dag gezegd.

Om 10 uur de volgende dag zijn we richting het vliegveld vertrokken. Dit had nog wel wat voeten in de aarde omdat bleek dat we er een speciaal kaartje moesten kopen, dit ook deden, maar toch nog in de verkeerde trein zaten. Een sneltrein, en daar hadden we niet voor betaald. We kregen een boete. Verder ging de vliegreis heel voorspoedig, en de treinreis naar huis ook. Opvallend hoe groen ons land leek na het stoffige Italie! Ria stond ons op te wachten op het station. Helaas was toen net met telefoon bijna leeg, zodat ons digitale kaartje niet meer gelezen kon worden door het poortje, en er was geen spoorpersoneel te bekennen. John was zo dun dat hij zich tussen de poortjes door kon wurmen, maar ik moest er overheen klimmen. Niet erg charmant voor een wat oudere vrouw.

Thuis was alles versierd door Adwin en zijn gezin en hadden ze wederom allerlei heerlijke dingen voor ons klaargezet. Verschillende kaarten waren gekomen, bloemen van onze lieve vrienden Cobie en Jan (die zelfs hun vakantie hadden uitgesteld om ons nog even te zien) en Ria had alles heel netjes en gezellig gemaakt, al het onkruid van de terrassen verwijderd en de plantenbakken gevuld met prachtige bloemen. Wat een gezellig thuiskomen! En wat was het heerlijk om weer in ons eigen huisje te zijn. Het was een super reis: een die we nog heel graag wilden doen. Maar tijdens de reis hebben ook ervaren dat zo'n grote reis niet meer voor ons is weggelegd. Maar we hebben 3 prachtige reizen gemaakt: naar Praag heen en terug, naar Santiago en nu naar Rome. Het is al geweldig dat dat kon. Nu gaan we eerst heerlijk genieten van ons huis en onze familie en vrienden. Vooral John was erg afgevallen, maar door veel te eten is dat al weer een stuk beter. Het gaat verder heel goed met hem. Van mijn beschadigde knie heb ik veel last gehad en nog wel. Daarom ga ik binnenkort even naar de orthopeed voor wat meer onderzoek. Ik verwacht dat het weer helemaal in orde komt.

Bedankt allemaal voor het gezellige meereizen!