Ik liep nog een dag achter, maar ik ga nu het verhaal van gister vertellen, en dan beginnen we aan onze laatste tocht naar Rome! Vandaag gaan we het dus bereiken!

We hebben heel slecht geslapen in dat viese bed. 6 uur opgestaan, alles bij elkaar gepakt en zo snel mogelijk weg. Het stomme kastje waar de sleutels in moesten werkte niet: kostte ons een kwartier!In het dorp hebben we een lekkere croissants en koffie genomen. En toen 8.15 uur al op pad.

Vandaag een zware tocht met heel veel heuvels en kleine bergen. Het gaat vooral Bij John erg moeizaam; hij is weer aan zijn EPO injectie toe zegt hij, en dat is misschien ook wel zo. We hebben wel besloten dat dit onze laatste echt grote tocht wordt; het begint nu te moeizaam te gaan. Maar gelukkig zijn er nog genoeg leuke andere dingen te doen.

Het is weer ontzettend heet; zus Ria zegt dat ons gebied precies in de rode hitte strook ligt. John heeft gezien dat het hier tenminste tot volgende week dinsdag zo heet is. We hebben er natuurlijk wel veel last van, maar kunnen er nog tegen. Het gebied waar we doorheen fietsen is weer prachtig. Er zijn buiten veel olijfbomen ook veel hazelnootbomen: grote velden vol! Dus het algemene beeld is veel groener.

De streek is over het algemeen arm; veel slecht onderhouden huizen en nogmaals: de wegen zijn heel vaak heel moeizaam te befietsen door alle kuilen en gebartsen asfalt. Een groot verschil met de reis naar Santiago vorig jaar is toch wel dat de automobilisten daar wel rekening met fietsers houden (heel goed zelfs door de 1,5 m afstand die ze moeten houden), maar hier merk je dat ze je alleen maar lastig vinden op de weg! Toeteren, en roepen en rijden dicht langs je. Dat is heel vervelend, vooral op een dag als vandaag waarbij we bijna de hele dag langs een drukke weg rijden. En als je van die haarspeldbochten rijdt, dan is het voor de auto’s natuurlijk ook steeds schrikken als ze dan ineens een fietser zien. Dus wat dat betreft was het niet een echtmooie fietsdag.

Tijden de siësta is het wel heerlijk rustig op de weg. Maar om 15.00 uur barst alles ineens weer los. Watons hier nog meer opvalt is het vele vuil langs de kant van de weg: flesjes, veel sigarettepakjes, hele plastic zakken vol troep en weet ik wat nog meer. En de wc’s onderweg: vies, vies! En meestal is het een dames/heren wc en dan ook nog zonder slot. Het is meerdere malen voorgekomen dat je met je voeten in de pis staat. Bah!

Om 16.30 uur waren we bij onze slaapplaats. De dame waar we de sleutel moesten halen heeft ons er naartoe gebracht en alles laten zien. Het is er prachti! Een echte verademing in vergelijking met gister nacht. We zitten in een oude binnenstad: kleine steegjes met heel oude, meest opgeknapte huisjes. Het nadeel is wel dat weeerst een paar lange trappen op moesten met de fiets en alle bagage. En morgenochtend er dus weer af.

We ontmoeten Jos ook weer. Hij zit ook in een van die huisjes. We kunnen voor €7 dineren in een gebouw achter ons: een soort project van wonen en uit eten. Een soort ondergronds gebouw, prachtig gerenoveerd. We hebben erlekker en gezellig gegeten. Jos moest idd €7 afrekenen, maar wij hebben het natuurlijk weer verkeerd begrepen en dat was €40. Nog niet duur voor alles wat we kregen.

Om 23.30 uur op bed en fit worden voor de laatste dag! We hebben 57 zware kilometersgereden. Maar we hebben heel veel zin in onze finale!