Lekker geslapen, maar al voor 7 uur wakker door gepraat onder ons raam. Dus lekker de tijd om alles al voor het ontbijt klaar te zetten. Het ontbijt was heel goed. We moesten nog proberen een fietsenmaker te vinden. Er zat er een 5 km terug (terugfietsen is bijna geen optie), er was er een die alleen ‘s middags werkte, we konden in Assisi een zoeken (mmm), of... David (een van onze gastheren) had een vriend (Marco) die wel veel van fietsen wist. Hij heeft die gebeld en over 10 tot 15 min. (eerst kind naar school brengen) zou hij komen. Hij nam alle gereedschap mee. Wij konden nog wel even relexen op onze kamer. We hebben maar even een dutje gedaan en toen kwam Marco. Aardige jonge man. Was prof. fietser geweest, had 3 x de ronde van Italie gereden. Hij had inderdaad een standaard voor de fiets meegenomen en allerlei gereedschap, dus afwachten maar! Het italiaans was wel even een dingetje, maar met handen en voeten kwamen we een heel eind. Het kostte ons (maar) €50 maar toen liep het schakelmechanisme van ons beider fietsen weer gesmeerd, en als nieuw! Om 11.11 uur zaten we dan toch op onze route.

Het was wel erg laat omdat we een flinke berg te befietsen hadden. Maar we besloten er maar aan te beginnen en dan maar zien hoe het zou lopen. Het was meteen al klimmen, maar niet erg steil, dus dat lukte goed. Na 13 km was het al 12.15 uur en dus wel tijd voor een drankje en een gedeelde pastasalade (John had nog niet zo’n trek).

Het was een mooie tocht door de bergen, bijna 40 km klimmen, waarvan de laatste 10-12 km flink pittig. Het was vandaag gelukkig bewolkt en daardoor niet zo heet. Maar het zweet gutste van ons hele lichaam. Toen we op 818 m hoog waren dachten we dat we op de top waren (we hadden al vaker gehad dat onze hoogtemetertjes noal achterliepen bij de werkelijkheid). Blij! Gefeliciteerd, weer gelukt! In een bar lekker wat gedronken, met broer Piet gebeld en een slaapplaats geregeld. Nu de afdaling! Maar helaas, we moesten nog klimmen. Na 50 hoogtemeters kwamen we bij Viamaggio. Ja, dat was het! Hè gelukkig! Nu de afdaling! Maar helaas moesten we nog eens 100 hoogtemeters klimmen. We hadden ons al zo verheugd op de afdaling dat de benen bijna niet meer wilden klimmen. Maar we haalden het toch weer!

Daarna hadden we een schitterende afdaling; de prachtigste panorama’s! Allemaal de moeite waard!Om 19.15 uur waren we eindelijk bij ons mooie appartement. Snel gedouched en lekker gegeten (ja hoor, weer pasta) en nu lekker slapen.

We hebben 61 km gefietst en gezweet.