We hadden de wekker niet te vroeg gezet want we lagen pas om 00.45 uur op bed. Te lang gezellig gepraat terwijl ik ook mijn verhaal nog moest doen. We hebben lekker ontbetenen om 10.10 uur zaten we op de fiets. Ik heb ReSKIN herbruikbare pleister op mijn voeten geplakt, en dat bleek gelukkig te helpen.

Het was 12 graden toen we vertrokken. In de middag kwam de zon er nog even bij en werd het 16 graden, maar later in de middag was het weer 13 graden en harde, koude wind (gelukkig meest achter). Met een jasje aan was het heerlijk fietsweer. Eerst het kerkje in Tösens bezocht: erg mooi, maar helaas geen stempel te krijgen. De eerste 10 km ging heerlijk; af en toe een heuvel. We volgden weer de Inn. Het landschap was weer geweldig! En John fietste vandaag heel goed.

Na 10 km gingen we een route over een bospad volgen. Door de regen af en toe wat ruig, maar erg mooi. We zagen nog een oud kasteel (nu restaurant) aan een rotswand. Er lag een omgevallen boom op de weg, maar daar konden we onderdoor. Het pad werd echter plots zo steil dat we niet meer konden fietsen. Om toch weer op de route te komen moesten we de fiets een paar honderd meter omhoog duwen. In totaal ongeveer 50 hoogtemeters. Dat was een enorm karwei met al die bagage op de fiets!En ondertussen begon het ook nog te regenen. Toen we op de weg kwamen zagen we dat we in Zwitserland zaten.

De weg reed weer een stuk lekkerder. We kwamen door 2 tunnels en we moesten ook 2 keer stoppen voor wegwerkzaamheden (overkapping over de weg). Na een paar kilometerkwamen we bij een douane, op een grens van Italië, Zwitserland en Oostenrijk. Dat was ook het punt dat voor ons het echte klimmen begon.

We moesten 10 haarspeldbochten nemen, allemaal genummerd. In totaal moesten we eerst 420 meter klimmen over 6 kilometer. Het was echt zwaar, en we zijn vaak even gestopt om op adem te komen, maar toen waren we dan toch in Nauders! 1405 m hoog. Trots, trots! Daarna daalden we 70 meter naar het dorp, om vervolgen over ongeveer 10 km nog eens 150 meter te stijgen naar de Reschen pass. Dat was goed te doen. Dus we hebben het allemaal weer gehaald! Vlak voor Reschen kwamen we in Italië!

Ondertussen hebben we nog wat mooie stempels bemachtigd. Er waren vandaag heel veel mede fietsers ( wel meest met ondersteuning). Ook gezinnen. Erg gezellig! Na het dorp Reschen volgden we de variabele route langs de Reschensee om de verdronken toren van Gaun te zien. Het verhaal is dat de Reschensee ontstond toen er een groot stuwmeer werd aangelegd, waarbij een groot deel van Reschen en het hele dorp Graun onder water is verdwenen. De kerktoren staat daar in het water als stille aanklacht,omdat de bevolking nauwelijks schadeloos werd gesteld.

Om 18.00 uur passeerden we het stadjeGraun im Vinschgau. We waren koud en hadden het gehad. We konden daar een kamer boeken in een mooi hotel met lekker eten.

Het was weer een prachtige en enerverende dag! Nu lekker slapen, morgen Italië verkennen. We hebben 44 km gereden.