Lekker geslapen vannacht; het was alleen even wat zoeken naar de wc. We hebben een heerlijk ontbijt gehad; stond allemaal al klaar op de tafel en dat bespaart wel tijd. We waren mooi vroeg dit keer en zouden al rond 9 uur op de fiets hebben gezeten ware het niet dat John ontdekte dat hij “eine Platte” had. Ook deze band bleek weer aardig beschadigd te zijn; waarschijnlijk toch bij het inzetten de vorige keer. John heeft vorig jaar (wel goeie, maar) nogal smalle banden kocht op internet, en die waren er wat moeilijk omheen te krijgen. Later bleek dat een van de schroeven van het kliksysteem in John zijn schoenen ook weer los was gegaan. Eerst alles maar weer eens goed aandraaien! Al met al kostte het weer veel extra tijd en wisten we we op een gegeven moment wel dat we vandaag niet meer voor sluitingstijd van de Toerist Information in Bad Wimpfen zouden zijn.

Het was de hele dag zwaar bewolkt. Dat gaf niet, want met een jasje aan was het lekker fietsen. We hebben op een gegeven moment zelfd de jacks uitgedaan. Maar de temperatuur bleef dalen, dus na verloop van tijd weer aangedaan. Waarschijnlijk kwam dat door de naderende regenbui. Eerst motregende het een poosje, maar het werd steeds dikker, totdat we de cap en het bolletje (=onze dunne regenjasjes) beslist aan moesten. Na ongeveer een uur werd het weer droog en later kwam zelfs de zon nog door. Er was een stevige wind, die wij meest in de rug hadden. Heerlijk!

De omgeving was prachtig en het was zeer afwisselend. Zo reden we kilometers over een weg door een bos naast de Neckar en ook kwamen we door mooie stadjes, moesten de rivier een paar keer over (ook een keer over een sluis met van die enge rekken waar je doorheen kunt kijken), gingen nog door een mooi heuvelig landschap met veel graan en hadden we zelfs een aantal pittige klimmen (in de kleinste versnelling). We hebben heel veel mooie bergdorpjes en ook kastelen gezien. We reden vandaag ook kilometers over graffelpaden; heel leuk, maar wel wat zwaarder. En heel grappig was dat aan het begin van de dag een tuffende, dieselboot ons passeerde. En die bleef de rest van de dag in onze buurt. Als we koffie dronken of lunchten passeerde hij ons weer en later wij hem weer. We zagen ook een prachtig kerkje met o.a. een beelden-voorstelling In de zijmuur van de kerk.De Ölberg Ersheimer kapel. Heel mooi!

Het was maar goed dat we nog brood bij ons hadden, want er waren weinig winkels of restaurant in dit gebied. En wat er was was dicht (misschien wegens Hemelvaart weekend?). John had graag ergens een lekker gebakje gekocht.

We zagen veel groepen wandelaars en fietsgroepen; vrouwen en/of mannenvan een zekere leeftijd maar ook jongeren, en die hadden heel veel plezier. Zeker een Hemelvaart gebeuren. En we kwamen onderweg ook mooie Kunst tegen. Een hele andere tocht dus dan gisteren.

Toen we op een gegeven moment door een dorp fietsten zagen we een man en vrouw (ook fietsers) naast een snoep-automaat heerlijk taart eten. Ik stopte en vroeg ze hoe ze aan die taart kwamen. Hier gekocht of vanmorgen al? Nee, ze hadden het vanmorgen al gekocht. Oh ja! Alle winkels zijn dicht hè! De vrouw bedacht zich niet en gaf mij de zak met nog een hele grote rabarber, kruimel koek/taart erin. Ik sputterde voor de vorm nog wat tegen, maar nam hem toen graag aan. Ik riep: John, taart! En die was er natuurlijk erg blij mee! Erg lief van die mensen, Duitsers, die ook naar Bad Wimpfen gingen bleek. Misschien waren de taartjes ook veel groter dan ze gedacht hadden. Hadden wij even geluk. Het begon al flink te miezeren dus gingen zij er al snel vandoor. Ik besefte dat het al tegen half 3 liep en wij nog geen slaapplaats hadden. Toen we na poosje fietsen droog onder gebladerte konden staan zijn we aan het bellen gegaan. Gelukkig lukte het bij de eerste B&B. Hoera!

De tocht bleek toch nog wat langer dan we dachten en daarom hebben we onder een afdak bij een houtopslag nog maar eens onze boost genomen: cola en zoute pinda’s. Onze km tellers deden ook wat vreemd, daardoor wisten we niet goed hoeveel km we al hadden gefietst.

Maar op een gegeven moment zagen we een kerk en kasteel op een berg staan. Ik zei tegen John “we moeten vast omhoog!” En dat bleek ook zo te zijn. Het bleek nog een gigantische klim. Boven in het dorp moesten we zelfs afstappen en 100 m. een heel steil straatje met kasseien in lopen! John kwam een eindje achter mij aan;een aardige man hielp hem zijn fiets naar boven duwen. Daar stond Birgit, onze gastvrouw, ons al op te wachten. Een heel aardige vrouw en ook haar man John. De fiets kon achter op een plaatsje staan, en toen kwamen we in een soort sprookjes huis, vol met allerlei meubeltjes, schilderijen, kopjes, beeldjes, poppetjes en noem het maar op! Er zat ook een levensgrote pop in de kamer (haar vriendin en zus), waar ik steeds van schrok. Het is gigantisch vol en druk, maar ook heel smaakvol. Er zijn heel veel echt mooie dingen. Wij kwamen in de rozen kamer: rozenschilderijen, geborduurde schilderijtjes, servies, vaasjes, kussens, beddegoed... allemaal rozen. Heel erg leuk! We delen de mooie badkamer met Frony en Angela die iets later kwamen. Twee goede vriendinnen die ieder jaar iets leuks met elkaar doen.

We hebben besloten hier een extra dag te blijven. Vanavond hebben we heerlijk bij de Tai gegeten, lekker door het dorp gewandeld en gaan zo mooivroeg naar bed. We hebben tussen de 72 en 75 km gefietst.