Dag 2 van Roermond naar Heinsberg (duitsland)
Ik heb vannacht wel goed geslapen, John niet zo; warme benen en krakende lakens. We kregen een lekker ontbijtje bij Ans en toen ik wilde afrekenen liet ze me even weten dat de meeste mensen €50 geven i.p.v. de €45 die normaal is. Ik heb het niet gedaan, omdat ik het een gekke opmerking vond en het een simpele overnachting was met gedeelde wc en douche beneden.
Bij het inpakken ontdekte ik dat we de Pelgrimspaspoorten niet bij ons hebben. Dat is jammer want dat is tevens een stempelkaart, een pré bij slapen in een klooster en je krijgt een soort oorkonde in Rome als je bepaalde stempels hebt. Heel jammer dus. Ik heb toch nog even op het gemeentehuis en de vvv van Roermond gevraagd of er een soort oplossing is. Bij de vvv zeiden ze dat het bij meer mensen gebeurt, en dat we gewoon stempels in een schriftje moeten verzamelen en dat het dan wel goedkomt. We zijn daar maar mee begonnen, daar ben ik niet gerust op.
John zijn fiets rammelde steeds; daar werd hij gek van. Na wat gezoek vond hij gelukkig het euvel:er zat een schroefje los waarmee de bagagedrager vastzat. Als het schroefje er uit was getrild, dan hadden we weer een aardig probleem gehad.
En tot overmaat van ramp ontdekte ik dat ik mijn kleine potje met billencréme bij Ans vergeten ben. Grrrr, dat heb ik echt nodig! Het komt gewoon omdat je niet alles bij elkaar hebt staan. Gelukkig heb ik nog wat voorraad mee; kijken hoever ik daarmee kom.
Na 27 km hebben we op een kerkhof even lekker koffie gedronken, met ik een lekkere kersenflap en John, het appeltaartmonster,natuurlijk een appelflap. We kwamen gewoon geen bankjes tegen, ook geen een café.
We zijn van verschillende kanten al gewaarschuwd voor naderend noodweer in dit gebied, maar om 13.00 uur was het nog steeds prachtig weer en we begonnen te denken dat het misschien wel mee zou vallen. Maar toen John pijn in zijn voeten kreeg en hij op een boerenerf zijn vochtige sokken maar even verwisselde voor droge sokken, kwam een boer met ons praten. Heel gezellig! We kregen fris water en er kwamen steeds meer boeren bij. Zij vertelden ons ook voorzichtig te zijn omdat het over een half uur zou gaan regenen en hij liet ons een grafiek zien waarin je zag dat er hele heftige buien en onweer zouden volgen. Gelukkig was er een hotel in de buurt waar ze nog een kamer hadden. Half drie waren we nog niet eens goed ingecheckt of de regen kwam met bakken uit de hemel. Het onweerde ooken ik kreeg waarschuwingen op mijn telefoon, maar écht noodweer is het niet geworden.
We hadden nu wel lekker de tijd om even te douchen en uit te rusten. Straks gaan we naar een pizzeria hier in de buurt en dan maar lekker vroeg naar bed.
Het fietsen ging heel goed, maar we hebben al met al maar 32 km gefietst.
Reacties
Reacties
Dus deze dag was al weer vol verrassingen. Maar toch op tijd in een hotelkamer. Gelukkig maar.nu maar lekker slapen en voor morgen succes!!!!!
Wat spannen om jullie belevenissen (nog eens) te volgen. Balen van die stempelkaarten. Maar een mooi klein schriftje met stempels is ook een mooie herinnering. Het belangrijkste is het plezier van de tocht en zonder brokken. Fijn dat jullie het noodweer hebben kunnen ontlopen. Fijne dag vandaag. Liefs, je zusje.
Leuk beschreven Ankie. Zet m op!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}